Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nidzicy

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 122/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

J. K.

W dniu 8 kwietnia 2024r. w N. przy wykorzystaniu środków masowego komunikowania się tzn. w trakcie wywiadu radiowego udzielonego dla Radia O. Pan J. K. Burmistrz N. wypowiadał się na temat spotkania jakie odbyło się w mieszkańcami gminy N., którzy zostali zaproszeni przez ww oskarżonego na spotkanie z Burmistrzem N. w sprawie omówienia złożonych przez mieszkańców uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w trakcie, którego to wywiadu oświadczył jako przedstawiciel organu wykonawczego gminy N.- tzn. Burmistrz N., że nie zamierzał i nie zamierza budować spalarni odpadów – wskazując de facto, że informacje dotyczące tematu spalarni były elementem „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.” na stanowisko Burmistrza N. to jest o takie postępowanie lub właściwości, które mogły poniżyć oskarżyciela prywatnego w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla stanowiska sołtysa sołectwa W., animatora kultury lokalnej, czy też szkoleniowca w spółdzielni (...)

tj. o przestępstwo z art. 212 § 1 i 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1)  W dniu 08 kwietnia 2024 r. J. K. udzielił wywiadu dla Radia O. w trakcie którego odniósł się do spotkania, jakie odbyło się w N. z mieszkańcami gminy, którzy zostali zaproszeni przez Burmistrza na spotkanie w celu m.in. omówienia złożonych uwag przez mieszkańców do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W trakcie przedmiotowego wywiadu J. K. oświadczył, że nie zamierza i nie zamierzał budować spalarni odpadów. Poinformował też, że w dniu 07 kwietnia 2024 r. złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, polegającego na rozpowszechnieniu treści, które miały na celu go zdyskredytować. W trakcie wywiadu J. K. nie wypowiedział słów pod adresem A. L., że informacje pojawiające się w przestrzeni publicznej były elementem „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.”. J. K. nie autoryzował wywiadu przed ukazaniem się artykułu na piśmie.

Wyjaśnienia oskarżonego J. K.

k. 57v-58, 76, 76v

Zeznania świadka M. G. (1)

k. 60-61

Zeznania świadka M. S.

61v-62v

Płyty CD z zapisami audio fragmentów wywiadu J. K.

k. 30, 65

2)  W dniu 08 kwietnia 2024 r. na stronie internetowej Radia O. opublikowany został artykuł dotyczący wywiadu udzielonego przez J. K. tego samego dnia. Redaktorem artykułu był M. R.. W artykule wskazano, iż burmistrz N. J. K., odnosząc się do informacji o budowie spalarni wypowiedział słowa: „ To element brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L..”.

Wydruk artykułu ze strony internetowej Radia O.

k. 8-8v

Pismo Radia O.

k. 66

Częściowo zeznania świadka A. L.

k. 58v-60, 76

3)  J. K. posiada wykształcenie wyższe. Jest przedsiębiorcą, pełni funkcję burmistrza N.. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Otrzymuje miesięczny dochód w wysokości 10.529 zł netto. Nie był karany.

Wyjaśnienia oskarżonego J. K.

k. 57v

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

J. K.

W dniu 8 kwietnia 2024r. w N. przy wykorzystaniu środków masowego komunikowania się tzn. w trakcie wywiadu radiowego udzielonego dla Radia O. Pan J. K. Burmistrz N. wypowiadał się na temat spotkania jakie odbyło się w (...), którzy zostali zaproszeni przez ww oskarżonego na spotkanie z Burmistrzem N. w sprawie omówienia złożonych przez mieszkańców uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w trakcie, którego to wywiadu oświadczył jako przedstawiciel organu wykonawczego gminy N.- tzn. Burmistrz N., że nie zamierzał i nie zamierza budować spalarni odpadów – wskazując de facto, że informacje dotyczące tematu spalarni były elementem „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.” na stanowisko Burmistrza N. to jest o takie postępowanie lub właściwości, które mogły poniżyć oskarżyciela prywatnego w opinii publicznej i narazić na utratę zaufania potrzebnego dla stanowiska sołtysa sołectwa W., animatora kultury lokalnej, czy też szkoleniowca w spółdzielni (...),

tj. o przestępstwo z art. 212 § 1 i 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nie zostało udowodnione, jakoby J. K. podczas wywiadu przeprowadzonego przez dziennikarza Radio O. w dniu 08 kwietnia 2024 r. powiedział, że informacje dotyczące tematu spalarni były elementem „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.”.

Częściowo zeznania świadka A. L.

k. 58v-60, 76

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Wyjaśnienia oskarżonego J. K.

Wyjaśnienia jasne, konkretne, logiczne oraz spójne z pozostałym materiałem dowodowym. Sąd dał wiarę tym wyjaśnieniom odnośnie przebiegu wywiadu z dnia 08 kwietnia 2024 r., przeprowadzonego przez Radio O., a odnoszącego się do spotkania w N. z mieszkańcami gminy. Wyjaśnienia te były zgodne z zeznaniami świadków M. G. (1) i M. S. oraz nieosobowym źródłem dowodowym w postaci płyt CD z zapisami audio fragmentów wywiadu J. K.. J. K. wskazał, że udzielenie wywiadu przez niego faktycznie miało miejsce, lecz kategorycznie zaprzeczył, aby w jego trakcie, z jego ust, padły słowa, że informacje dotyczące tematu spalarni były elementem cyt. „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.”. Oskarżony wyjaśnił, iż w trakcie wywiadu mówił o złożeniu zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa. Oskarżony kategorycznie zaprzeczył też, by autoryzował wywiad przed ukazaniem się artykułu na piśmie. Świadek M. G. (1), choć nieobecna podczas samego spotkania z mieszkańcami gminy, przytoczyła informację uzyskaną od K. K., który wskazał, że na spotkanie w/w słowa nie padły. Co więcej, świadek podkreśliła, że na nagraniu audio odtworzonego wywiadu nie słyszała, słów dotyczących się „brudnej kampanii” (k. 61), które miał wypowiedzieć oskarżony. Wyjaśnienia oskarżonego potwierdził także obecny podczas spotkania M. S.. Nie był co prawda świadkiem samego wywiadu przeprowadzanego z oskarżonym, lecz odsłuchiwał wywiad w wersji audio. Wedle zeznań świadka, padły tam tylko słowa o złożeniu sprawy w ramach trybu wyborczego. Brak było jakiejkolwiek wzmianki o „brudnej kampanii” prowadzonej przez A. L. (k. 61v) co potwierdza wyjaśnienia oskarżonego odnośnie powyższego. Na płytach CD znajdują się fragmenty wywiadu przeprowadzonego z J. K., lecz na żadnym z tych fragmentów nie pada określenie (sformułowanie z ust oskarżonego) cyt.: „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.”. Mając to na uwadze i ten dowód potwierdza wyjaśnienia złożone przez oskarżonego. Należy też dodać, że Radio O. nie dysponuje zarchiwizowanym zapisem całości wywiadu przeprowadzonego z J. K.. Zatem, mając na uwadze powyższe, Sąd przyznał walor wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego.

Zeznania świadka M. G. (1)

Sąd nie miał podstaw, by nie dać wiary zeznaniom świadka odnośnie treści wywiadu przeprowadzonego z J. K. w dniu 08 kwietnia 2024 r. Świadek, mimo, iż nieobecna podczas samego spotkania, przytoczyła słowa jednego z członków komitetu wyborczego A. L., K. K.. Wedle relacji M. G. (1) podczas spotkania nie padły słowa z usta J. K. wskazujące na „brudną kampanię” A. L.. Świadek dodała przy tym, że słuchając wywiadu w wersji audio z J. K., nie usłyszała, by padły tam w/w stwierdzenia. O nich dowiedziała się dopiero z artykułu zamieszczonego na stronie internetowej Radia O.. Zeznania świadka odnośnie przedstawionych powyżej okoliczności były w pełni zgodne przede wszystkim z płytami CD, zawierającymi fragmenty wywiadu udzielonego przez J. K.. We wskazanych fragmentach wywiadu, w żadnym z nich, w żadnym miejscu nie padają słowa o „brudnej kampanii”, prowadzonej przez A. L.. Relację świadka potwierdzili również oskarżony J. K. w swoich wyjaśnieniach oraz w zeznaniach świadek M. S.. Oskarżony od początku sprawy konsekwentnie utrzymywał, iż nie wypowiedział słów, które zarzucała mu oskarżycielka prywatna w prywatnym akcie oskarżenia. Z kolei świadek M. S., jak wskazał, był zaskoczony sformułowaniami zamieszczonymi w artykule Radia O.. Świadek był obecny podczas spotkania i tam nie padły słowa, o które jest oskarżany J. K.. W odsłuchiwanych przez świadka fragmentach wywiadu w wersji audio również nie padły słowa odnośnie „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.”.

Zeznania świadka M. S.

W ocenie Sądu zeznania świadka zasługiwały na przyznanie im waloru wiarygodności. Były one jasne, rzeczowe, logiczne oraz koherentne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w szczególności z zeznaniami świadka M. G. (1), wyjaśnieniami oskarżonego J. K. oraz zapisami z płyt CD, zawierającymi zapisy audio fragmentów wywiadu J. K.. Świadek był obecny na spotkaniu w dniu 08 kwietnia 2024 r. Podczas jego trwania nie usłyszał, by J. K. miał mówić o „brudnej kampanii” prowadzonej przez jego kontrkandydatkę A. L.. Takich sformułowań nie usłyszał też podczas odsłuchania wywiadu w wersji audio. Powyższą relację świadka zgodnie potwierdzili oskarżony i świadek M. G. (1). Oboje wykluczyli, by wzmiankowane słowa zostały wypowiedziane przez J. K.. Wedle zeznań M. G. (1) przypisywane oskarżonemu twierdzenia nie znajdowały się na zapisach audio wywiadu. Kluczowym jednak dowodem, dzięki któremu Sąd dał wiarę zeznaniom świadka, były, wzmiankowane już wyżej zapisy audio wywiadu udzielonego przez J. K., zamieszczone na płytach CD, na których oskarżony odnosi się tylko do kwestii spalarni śmieci oraz mówi o złożeniu zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa.

Płyty CD z zapisami audio fragmentów wywiadu J. K.

Dowód niekwestionowany przez strony. Również Sąd nie powziął wątpliwości co do autentyczności dowodu. Nagrania zamieszczone na płytach CD są fragmentami wywiadu udzielonego przez J. K. Radiu O. w dniu 08 kwietnia 2024 r. Oskarżony nie zaprzeczył, by udzielany był przez niego ten wywiad. Żadna ze stron nie kwestionowała tej okoliczności. Na nagraniach brak jest twierdzenia J. K. odnośnie „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L..” Na nagraniu zapisanym pod tytułem (...) oskarżony odnosi się do kwestii budowy spalarni śmieci. W nagraniu pod tytułem (...) oskarżony mówi o zgłoszeniu podejrzenia popełnienia przestępstwa podżegania do nienawiści i dyskredytacji kandydata.

Wydruk artykułu ze strony internetowej Radia O.

Dowód niekwestionowany przez strony. Również Sąd nie powziął wątpliwości co do autentyczności dowodu. Artykuł ukazał się na stronie internetowej Radia O. w dniu 08 kwietnia 2024 r. Po opisaniu kwestii budowy spalarni śmieci autor artykułu zamieścił zdanie „Skąd zatem informacje o budowie spalarni w gminie? - To element brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L. – mówił burmistrz N..”.

Pismo Radia O.

Dokument niekwestionowany przez strony. Również Sąd nie powziął wątpliwości co do autentyczności dowodu. Na piśmie wskazano imię i nazwisko osoby odpowiadającej za redakcję artykułu zamieszczonego na stronie internetowej Radia O. – M. R.. Pismo zostało nadesłane przez dyrektora programowego Radia O., gdzie w/w mężczyzna pracuje, a zatem Sąd uznał dowód za w pełni wiarygodny.

Częściowo zeznania świadka A. L.

Sąd podzielił zeznania świadka odnośnie treści artykułu zamieszczonego na stronie internetowej Radia O., w którym zamieszczono zdanie „To element brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.”, które dziennikarz przypisał burmistrzowi N. J. K.. Sam fakt zamieszczenia w/w zdania w artykule jest bezsporny (jego kopię załączono do akt sprawy, k. 8-8v). Sąd zatem nie miał podstaw, by podważać zeznania świadka odnośnie zaistnienia wskazanych powyżej słów w przestrzeni publicznej.

Wyjaśnienia oskarżonego J. K.

Sąd nie miał podstaw, by nie dać wiary wyjaśnieniom oskarżonego, dotyczących jego sytuacji osobistej i majątkowej, a zatem na ich podstawie dokonywał ustaleń faktycznych w sprawie.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo zeznania świadka A. L.

Jak wynika z zeznań świadka, utrzymywała ona, że J. K. podczas wywiadu przeprowadzonego przez Radio O., powiedział, że informacje pojawiające się w przestrzeni publicznej były elementem „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.”, która to informacja została następnie zamieszczona w postaci artykułu na łamach strony internetowej Radia O.. Sąd rzecz jasna nie przeczy pojawieniu się w przestrzeni publicznej w/w słów, potwierdza to bowiem rzeczony artykuł prasowy. Brak jest jednak obiektywnych dowodów, potwierdzających, że J. K. faktycznie wypowiedział w/w zdanie podczas wywiadu. Sam pełnomocnik oskarżycielki prywatnej podczas rozprawy w dniu 22 października 2024 r. oświadczył, że cyt. „prywatny akt oskarżenia został sformułowany po zapoznaniu się z artykułem pisemnym na stronie. Sformułowanie, jakie było na stronie w treści pisemnej wskazywało na to, że jest to cytat oskarżonego, że te słowa oskarżony J. K. wypowiedział” (k. 77). Co więcej, oskarżycielka prywatna nie dysponowała pełnym nagraniem, na którym miałyby paść słowa, o które J. K. jest oskarżany w prywatnym akcie oskarżenia.

Jedynym dowodem, który niejako „pośrednio” mógłby potwierdzić zasadność tych twierdzeń, jest wspomniany wyżej artykuł zamieszczony na stronie Internetowej Radia O. w dniu 08 kwietnia 2024 r., a którego redaktorem był M. R..

Powyższym okolicznościom zaprzeczają jednak przede wszystkim fragmenty nagrania wywiadu audio J. K. udzielonego RadiuO.. Są to fragmenty wypowiedzi oskarżonego, lecz na żadnym z nich nie pada stwierdzenie, o które J. K. jest oskarżany. Na nagraniach oskarżony odnosi się jedynie do kwestii spalarni śmieci oraz do zgłoszenia podejrzenia popełnienia przestępstwa. Jak ustalono w trakcie prowadzonego postępowania, pracownicy stacji Radio O. nie przechowują nagrań z wywiadów w wersji innej niż załączona do prywatnego aktu oskarżenia. Sama wypowiedź nie została zarchiwizowana w całości – dostępne są jedynie jej fragmenty. Brak jest zatem dowodu, który mógłby potwierdzić, że J. K. faktycznie wypowiedział te słowa.

Wskazane powyżej okoliczności są istotne tym bardziej, że również i oskarżony i przesłuchani w sprawie pozostali świadkowie ich nie potwierdzili. Sam oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, przy czym dodał, że cyt. „nie autoryzowałem wywiadu przed ukazaniem się tego artykułu na piśmie” (k. 76v). M. G. (1) i M. S. odsłuchiwali wywiad w wersji audio i zgodnie zaprzeczyli, aby padały tam słowa o „ brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L. ”. Ś. o powyższym sformułowaniu dowiedzieli się dopiero z wersji pisemnej wywiadu.

Wobec powyższego, brak jest jakiegokolwiek dowodu mogącego potwierdzić, że J. K. jest sprawcą zarzucanego mu czynu w szczególności w odniesieniu do zarzutu sformułowanego w prywatnym akcie oskarżenia a dotyczącym tego, że w dniu 8 kwietnia 2024r. w N. przy wykorzystaniu środków masowego komunikowania się tzn. w trakcie wywiadu radiowego udzielonego dla Radia O. Pan J. K. Burmistrz N. wypowiadał się na temat spotkania jakie odbyło się w mieszkańcami gminy N., którzy zostali zaproszeni przez ww oskarżonego na spotkanie z Burmistrzem N. w sprawie omówienia złożonych przez mieszkańców uwag do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w trakcie, którego to wywiadu oświadczył jako przedstawiciel organu wykonawczego gminy N.- tzn. Burmistrz N., że nie zamierzał i nie zamierza budować spalarni odpadów – wskazując de facto, że informacje dotyczące tematu spalarni były elementem „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L.” na stanowisko Burmistrza N..

Wydruki ze strony Internetowej Facebook (k. 9-30)

Wydruki pochodzą ze strony Internetowej F., a dotyczą Komitetu Wyborczego Wyborców A. L.. W wydrukach brak jest jednak jakichkolwiek okoliczności odnoszących się do zdarzenia z dnia 08 kwietnia 2024 r. Sąd mając to na uwadze nie uznał ich za przydatne do ustalania stanu faktycznego sprawy.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5.  Uniewinnienie

J. K.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Sąd uniewinnił oskarżonego J. K. od popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 212 § 1 i 2 kk.

Zgodnie z w/w przepisem, kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności (§ 1). Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (§ 2)

Czynność sprawcza przestępstwa zniesławienia polega na pomawianiu wskazanych w art. 212 kk osób, o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć je w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Przez pomawianie rozumie się przypisywanie, zarzucanie, posądzanie lub oskarżanie innej osoby o określone postępowanie lub właściwości, które zawierają negatywną oceną mającą jednak w konsekwencji prowadzić do poniżenia pomawianego w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności. Treścią pomówienia będą zazwyczaj rozgłaszane informacje nieprawdziwe, należy jednak zauważyć, że karalne pomówienie może także, w określonych warunkach, dotyczyć informacji prawdziwych (zob. uw. do art. 213). Ponadto pomówienie może polegać zarówno na twierdzeniu określonej okoliczności, jak i na przeinaczeniu okoliczności prawdziwej (wyr. SN z 12.9.1938 r., 3 K 3152/37, Zb.Orz. 1939, poz. 29).

Zatem, co oczywiste dla bytu przestępstwa, sprawca czynu zniesławienia musi wypowiedzieć słowa znieważające druga osobę.

Mając na uwadze powyższe rozważania natury ogólnej, należy podkreślić, że w sprawie istnieją niedające się usunąć wątpliwości, nie pozwalające na przyjęcie, że J. K. podczas wywiadu przeprowadzonego przez Radio O. w dniu 08 kwietnia 2024 r. wypowiedział pod adresem A. L. słowa, że informacje pojawiające się w przestrzeni publicznej były elementem „brudnej kampanii mojej kontrkandydatki A. L..”. W postępowaniu nie zgromadzono wystarczających dowodów wskazujących na sprawstwo oskarżonego, w zakresie zarzutu szczegółowo sformułowanego w prywatnym akcie oskarżenia.

Przede wszystkim należy wskazać, że oskarżycielka prywatna, formułując akt oskarżenia opierała się tylko i wyłącznie na wersji pisemnej wywiadu, tj. zamieszczonej na stronie internetowej Radia O., na co wskazał jej pełnomocnik. Mimo tego, w zarzucie sformułowanym w prywatnym akcie oskarżenia wprost wskazuje, iż wypowiedź J. K. miała miejsce w trakcie wywiadu radiowego – nie zaś w artykule prasowym. Pokrzywdzona odnosiła się tylko do wersji zamieszczonej na stronie internetowej, nie zaś do faktycznej wypowiedzi oskarżonego. Nie dysponowała wtedy całym nagraniem, przez co nie zweryfikowała zgodności wywiadu w wersji pisemnej z wersją audio. Na dostępnych fragmentach nagrania w żadnym miejscu nie znajduje się wypowiedź J. K., którą można by uznać za zniesławienie oskarżycielki prywatnej. Wypowiedzi o spalarni śmieci oraz o zgłoszenie podejrzenia popełnienia przestępstwa (gdzie nie jest wymieniony potencjalny sprawca) absolutnie nie mogą być zaliczone do kategorii zniesławienia. Uzyskanie całości nagrania z kolei okazało się niemożliwe z uwagi na brak zarchiwizowanej rozmowy z dnia 08 kwietnia 2024 r. Sam oskarżony zaprzeczył, by miał zniesławić pokrzywdzoną – wskazał przy tym, że nie autoryzował wywiadu przed ukazaniem się artykułu na piśmie. Również pozostali przesłuchani w sprawie świadkowie nie potwierdzili, aby J. K. miał zniesławić oskarżycielkę prywatną w trakcie udzielania przedmiotowego wywiadu. W odsłuchiwanych przez nich nagraniach audio w żadnym momencie nie pojawiło się sformułowanie o „brudnej kampanii” prowadzonej przez A. L.. Potwierdzili, że zdanie te przeczytali dopiero w wersji pisemnej wywiadu.

Sąd nie zaprzecza, że powyższe zdanie, za pośrednictwem artykułu, zaistniało w przestrzeni publicznej. Sama rozmowa na antenie Radia O. przeprowadzona została przez M. K., zaś redaktorem artykułu, który ukazał się na stronie Radia O. był M. R. (k. 66). Co się tyczy samych dziennikarzy, zgodnie z art. 12 prawa prasowego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1914), określającym standardy pracy dziennikarza, ten jest obowiązany (ust. 1 pkt 1 i 2) zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło oraz chronić dobra osobiste, a ponadto interesy działających w dobrej wierze informatorów i innych osób, które okazują mu zaufanie. Niedopuszczalna jest obrona publikacji, która posługuje się uproszczeniami, zniekształca przebieg stanu faktycznego oraz zarzuca konkretnym osobom (bez jakiegokolwiek umocowania w faktach) nieczyste intencje (dyskwalifikujące je w oczach opinii publicznej). Taka publikacja degraduje wolność słowa. Wolność wypowiedzi "nie jest przecież równoznaczna z prawem do całkowitej dowolności ani zgodą na działanie wolnego rynku werbalnego zła, lecz pozytywną wartością dojrzałej i odpowiedzialnej wolności. Nieprawda nie realizuje idei wolności wypowiedzi i nie służy żadnej innej wartości, a więc i obronie społecznie uzasadnionego interesu, bo czynienie zła nie przysparza dobra. Nie oczekuje jej również odbiorca informacji, skoro nie urzeczywistnia jego prawa do informacji rzetelnej, lecz lekceważy go, dezinformuje i traktuje przedmiotowo. Nieprawda sprzeniewierza się idei wolności wypowiedzi, deprecjonując samą jej istotę. Inne rozumienie swobody wyrażania poglądów, w tym prawa do krytyki, wyrażałoby aprobatę dla stałego obniżania kulturowych standardów oraz redukcji poziomu przyzwoitości, wrażliwości i odpowiedzialności" (zob. post. SN z 22.6.2004 r., V KK 70/04, OSNK 2004, Nr 9, poz. 86; J. Sobczak, Prawo prasowe, s. 545–555; K. Święcicka, Kryterium społecznie uzasadnionego interesu, s. 104).

Jak z powyższego wynika, to dziennikarz ma dochować nie tylko rzetelności i należytej staranności, ale także sprawdzić zgodność uzyskanych wiadomości z prawdą lub podać ich źródło oraz zachować szczególną, a nie jedynie należytą staranność. Oskarżony zaś nie może ponosić odpowiedzialności za treść artykułu pisemnego i jego redakcji na stronie Radia O.. Treść co do której, należy podkreślić, brak jest dowodów aby stwierdzić, by była identyczna z wypowiedzią udzieloną przez oskarżonego dziennikarzowi Radia O.. Nie istnieje bowiem dowód potwierdzających tą okoliczność. Tym bardziej, że jak wskazał oskarżony, tego wywiadu nie autoryzował. Oskarżony nie jest też autorem artykułu zamieszczonego na stronie internetowej Radia O..

Reasumując, skoro zatem, na fragmentach wywiadu audio z dnia 08.04.2024r. udzielonego przez oskarżonego brak jest sformułowań J. K., które są mu zarzucane jako zniesławienie przez oskarżycielkę prywatną i brak jest dowodu w postaci całości wywiadu jaki przeprowadzono z oskarżonym w dniu 08 kwietnia 2024 (bowiem jego nie zarchiwizowano), nie można w żaden sposób stwierdzić, by J. K. dopuścił się zarzucanego mu czynu. W sprawie brak jest innych możliwości dowodowych aby usunąć powstałe wątpliwości w tym zakresie w szczególności w kontekście pisma nadesłanego do Sądu przez Dyrektora Programowego Radia O. z dnia 17.09.2024r. (k: 66).

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II. 

Ze względu na uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, Sąd na podstawie art. 632 pkt 1 kpk wydatkami związanymi z ustanowieniem obrońcy w sprawie obciążył oskarżycielkę prywatną. Oskarżony na potwierdzenie poniesionych wydatków przedłożył spis kosztów (k. 73).

6.  1Podpis